Tunnelgedichten in Antwerpen en bij Rotterdam
Antwerpen
Op 17 april 2009 werd in de Antwerpse Sint-Annatunnel een van de langste gedichten ter wereld onthuld (bericht o.a. De Papieren Man).
Het gedicht, van de hand van de Antwerpse stadsdichteres Joke van Leeuwen, is elfhonderd meter lang en werd ter gelegenheid van het artistieke festival Blok-Bloc geschreven.
Het gedicht bestaat uit één lange strofe die van de linker- naar de rechteroever loopt en terug. Het kan in twee richtingen gelezen worden. Het gedicht zal slechts een maand te zien zijn. De belettering van het gedicht is met kleefolie op de witte tegels van de voetgangerstunnel onder de Schelde bevestigd. Het gedicht blijft er hangen tot 31 mei.
De tekst richting linkeroever (zie de hele tekst bij Joke van Leeuwen):
Ha ga hier, u jij golle jullie gij, door deze gang van lucht in boomse klei, behaagziek als een brug zijn tunnels niet, de wereld is teruggebracht tot kleine optocht van toevalligheden, een snelle blik in onbekende ogen, een jas waarin hier iemand al eens kwam, hier kunnen zon en wind niet bij, hier bloeit niets, groeit niets, is het heen of weer binnen de lijntjes blijven, en boven gaat het zoveel kanten op, tien hoog en toch nog uitzichtloos of op de grond iets als de hemel, en u jij golle jullie gij, al is Sint-Annadorp vergaan, de put in en verdwenen, er waaien oude liedjes rond tielierelarelom die willen zich bewaren tussen getob en tegenzin en opgeraapte grappen, wat doen de benen hier hun best, er moet weer wat, dat zal wel zijn, iets halen, iets betalen, iets willen, iemand zien misschien, waren de buizen hier als glas, was er dan nu nog wat er was, diep in de grond verzonken huizen, drie potten met verschaalde lijdzaamheid en zoete bonen, de kraag van een matroos met einders in herinnering en veel vuil spel en slappe touwen, de grove buiken van gestorven schepen, daarboven vissen die volharden, daarboven alles, maar toch weeral geen fraai ontvangend comité dat staat te zingen van wees welkomtierelierelom, hoe goed dat u jij golle jullie gij weer boven bent zijn zijt (en dan de grote trom en een refrein).
Blogger en bibliothecaris Patrick Vanhoucke (librarian.be) heeft het hele gedicht op video vastgelegd, 30 minuten, verdeeld in drie delen. Hierboven deel 1.
–
Rotterdam
Minder bekend is misschien dat in een tunnelbuis van de Beneluxtunnel tussen Hoogvliet en Vlaardingen al jaren een gedicht is te vinden van de Rotterdamse dichter Jules Deelder.
Het gaat hierbij om een gedicht van 800 meter lang, aangebracht in blauwe tegels op de witte wand van de fietsbuis, van zuid naar noord te lezen. Bij de opening van de tunnel in 2002 werd dit het langste gedicht ter wereld genoemd. En na 16 mei mag dat weer zo genoemd worden.
Zeker vergeleken met de tekst in de Antwerpse tunnel is het gedicht van Deelder, Het is voor Ari, van een Rotterdamse no-nonsense kwaliteit.
Lieve Ari / Wees niet bang
De wereld is rond / en dat istie al lang
De mensen zijn goed / de mensen zijn slecht
Maar ze gaan allen / dezelfde weg
Hoe langer je leeft / hoe korter het duurt
Je komt uit het water / en gaat door het vuur
Daarom lieve Ari / Wees niet bang
De wereld draait rond / en dat doettie nog lang
