Bedankt Simon…

vrijdag 15 mei 1964
(sheherazade-gedicht*)

Ik ben geboren met een naam
die u allen bekend is:
mijn naam is Simon Vinkenoog.

Wie is Simon Vinkenoog?
U kunt u ervan overtuigen: hij draagt een blauw pak,
bruine schoenen en een rode das die hij kocht in Rome.
Verder draagt hij papieren bij zich
die zijn identiteit bewijzen.
Wie is hij? Ik kan het u niet zeggen.
Ik ben zo oud als ik ben, leef het leven dat ik leef,
mijn handen zijn zo werkzaam als mijn zintuigen,
refleksen, woorden en handelingen.

Deze woorden zijn ontstaan uit een diep besef
van mijn hoge waardigheid:
ik verkondig Gods woord.
Ik ben een nederige dienaar.
Niets weet ik, dan wat ik ben, zie, hoor en voel –

Niets kan ik zeggen, dan: luister, want het gaat om je leven.
Weet wie je bent. Leer weten. Leer handelen. Herken
en zie toe. Beschouw en onderga. Ervaar, weet,
overtuig je.

Dit is je leven.
Dit is wat je ervan maakt.
Laat het juist-zijn, en wel-over-wogen.
Laat het intuïtie zijn, of weten,
laat het leven je leiden
en vertrouw op het wonder. Leef.
Het is dagelijks waar,
het is altijd in jou aanwezig. Het grootste wonder
heet: leven,
liefde-leven.

vinkenoog-liefde.jpg

Dit was 45 jaar geleden mijn kennismaking met Simon Vinkenoog. Het gedicht komt uit het boek LiefdeZeventig dagen op ooghoogte, De Bezige Bij, Amsterdam 1965.

Deze woorden heeft hij 45 jaar lang herhaald en er naar geleefd.
Zijn grenzenloze nieuwsgierigheid, die ondermeer zijn weerslag kreeg in het tijdschrift Bres (de rubriek Wereld in Beweging), waren voor mij al die jaren een inspiratiebron.

Bedankt Simon!

* Jazz & Poetry avonden in de Amsterdamse jazzclub Sheherezade.