Nieuw grafmonument voor dichter Martinus Nijhoff

graf-nijhoff-nw.jpg

Het nieuwe grafmonument voor dichter Martinus Nijhoff (1894-1953) en zijn vrouw, de actrice en chanteuse Georgette Hagedoorn is zaterdag 17 april 2010 onthuld op begraafplaats Westduin in Den Haag.

graf-nijhoff-oud.jpgDe stichting Altvoorde, die zich bezighoudt met het behoud van graven van Nederlandse cultuurdragers, heeft veel moeite moeten doen om de grafrechten op haar naam te krijgen, zodat zij een nieuw monument konden realiseren.
De grafrechten waren in bezit van de nabestaanden, de familie Royaards. De familie wilde de grafrechten overdragen aan de stichting Altvoorde, maar een dergelijke overdracht bleek echter in strijd met de regels van de gemeente Den Haag. Via een rechtzaak zijn deze rechten toch overgedragen zodat de stichting fondsen kon werven voor een opknapbeurt (eerder bij Papieren Man).

Van het oude graf (toch wel een monumentje met wat meer sfeer) was eerder al al een bronzen jongetje met vis is verdwenen.

NB – heeft er iemand al eens iets gehoord van het fonds, opgericht door de Nederlandse Boekverkopersbond bij haar jubileum in september 2007, ter bescherming van grafmonumenten van overleden Nederlandse schrijvers?



11 Responses to “Nieuw grafmonument voor dichter Martinus Nijhoff”

  1. Perkamentus schreef:

    Als Altvoorde op deze wijze doorgaat en karakteristieke grafmonumentjes gaat vervangen voor saaie uniforme confectiestenen teneinde de graven van Nederlandse CULTUURdragers te behouden dan doen ze toch iets niet goed. Dit heeft niets meer met cultuurbehoud te maken…

  2. boekendingen schreef:

    Helemaal mee eens. Het moet gaan om ‘restaureren’ en niet om ‘vervangende nieuwbouw’.
    Waar zou trouwens het oude pilaartje gebleven zijn?

  3. Coen Peppelenbos schreef:

    Ja, sluit me er bij aan. Goed dat een graf onderhouden wordt, maar dit is toch wel een doorsnee steentje.

  4. Perkamentus schreef:

    Het wordt nog leuker! Op hun eigen website onder ‘doel’ (van de stichting) staat o.m.:

    “De instandhouding zoals door de stichting wordt voorgestaan houdt meer in dan louter conserverende instandhouding. De stichting wil de grafmonumenten voor een breed publiek toegankelijk maken en dat betekent, dat de monumenten herkenbaar – en dat de teksten op de monumenten duidelijk leesbaar dienen te zijn.

    Bij de instandhouding en in goede staat terugbrengen zal gebruik worden gemaakt van de huidige technieken en materialen. Dat betekent dat in voorkomende gevallen een vergelijkbaar monument in een ander materiaalsoort kan worden geplaatst en dat de lettertypen van de inscripties, indien relevant, aan de huidige inzichten worden aangepast”.

    Lachen….

  5. boekendingen schreef:

    “Bij de instandhouding en in goede staat terugbrengen zal gebruik worden gemaakt van de huidige technieken en materialen. Dat betekent dat in voorkomende gevallen een vergelijkbaar monument in een ander materiaalsoort kan worden geplaatst …”

    Enige huiver is hier op z’n plaats, zeker gezien het artikel onlangs in de pers over ‘polyester grafstenen’
    http://www.ad.nl/ad/nl/1100/Consument/article/detail/475064/2010/04/08/Plastic-grafsteen-in-opkomst.dhtml

  6. Dodenakkers.nl schreef:

    Ook vanuit funeraire hoek is dit met enige verbazing/verbijstering geconstateerd. Altvoorde slaat hier de plank volledig mis.

    Jammer is ook dat vanuit de gemeente niemand heeft geprotesteerd. Het cultureel besef bij de betrokken ambtenaar is blijkbaar ook minimaal.

  7. Guido t'Sas schreef:

    Trouwens, hoe kon Martinus Nijhoff nog een fraaier monument krijgen, dan de nieuwe brug in Zaltbommel, die zijn naam draagt? ‘Ik ging naar Bommel om de brug te zien’ etc.

  8. boekendingen schreef:

    Vermeldenswaardig is ook nog een artikel in het AD van 14 jan. 2009, waaruit blijkt dat ook het fonds van de boekverkopers, Perzik van Onsterfelijkheid (opgericht in 2007, ter bescherming van grafmonumenten van overleden Nederlandse schrijvers), zich bemoeide met het graf van Nijhoff. In het volgende citaat is Ari Doeser, directeur van de Ned. Boekverkopersbond, aan het woord over het fonds:

    Doeser:,, Het geld is er en we zijn nu bezig een commissie samen te stellen die een lijst van schrijvers, gemeenten en beheerders kan maken waar we mee kunnen gaan werken. Het graf van Martinus Nijhoff op de begraafplaats Westduin in Den Haag is het eerste graf dat we kunnen gaan aanpakken. Er is nu overeenstemming over de grafrechten. Het ligt er nogal beroerd bij.’’
    http://www.ad.nl/ad/nl/1039/Utrecht/article/detail/248581/2009/01/14/Fonds-gaat-graven-van-schrijvers-goed-verzorgen.dhtml

    Is er een relatie tussen ‘Altvoorde’ en ‘Perzik van Onsterfelijkheid’?

  9. Brian schreef:

    Een gemiste kans.
    Toen ik in 1993 Nijhoffs graf op begraafplaats Westduin bezocht, trof ik enkel een treurig zuiltje aan. In een gesprek met de aanwezige doodgraver werd mij duidelijk dat de bronzen Aquarius die in 1953 bij Nijhoffs uiterste wil op zijn graf was geplaatst, door onverlaten was ontvreemd. ‘Het bronzen ventje met de vis’ zoals Nijhoff het beeldje noemde, stond in zijn tuin bij een waterbekken. Dat ventje, die Aquarius, was belangrijk voor hem: het is een symbool voor de individuatie die hij (middels zijn poezie) nastreefde. Ik heb na dat bezoek aan Westduin altijd gehoopt dat er een nieuwe bronzen Aquarius geplaatst zou worden op een anderhalve meter hoog zwartgranieten voetstuk met daarin op kinderooghoogte in zilveren in het graniet uitgespaarde letters ‘Het Kind en ik.’ De bovenkant van het voetstuk in de vorm van een bekken waarin de vis die het bronzen ventje vasthoudt helder water spuit.

  10. Echt een gemiste kans, nu is het echt zo’n 13 in een dozijn monument geworden. Terwijl het oorspronkelijke ontwerp met bronzen beeldje een echt uniek, oorspronkelijk en toepasselijk grafmonument zou hebben opgeleverd.
    Overigens is het wel een goed initiatief om aandacht aan deze graven te besteden.

  11. JohanO schreef:

    Hoe terecht ook de aandacht voor M. Nijhoff en zijn laatste rustplaats, het lijkt me goed om ook aandacht te hebben voor zijn vrouw, Georgette Hagedoorn. Ook zij verdient m.i. een grafmonument dat niet zo ‘doorsnee’ is. Mogelijk is er bij nabestaanden iets bekend over hoe zij het graf van haar man het liefst zag, en hoe ze het voor zichzelf wenste?

Leave a Response