Het onvervangbare genoegen van een mooi boekje…

levlunc2.jpg

Onlangs kreeg ik een boekje, dat zelfs voor je er in gekeken hebt, al een prettig gevoel geeft. Met zorg gemaakt. Een mooi buikbandje. Een omslag met een afbeelding in reliëf, waardoor je vanzelf het boekje streelt…

Toen moest ik denken aan de Kindle, de e-book reader van Amazon, waarvan vandaag de nieuwe tweede versie wordt gepresenteerd. Ook vast een mooi object. Maar voor hoe lang? De eerste versie van de Kindle werd 15 maanden eerder gelanceerd. Is nu verouderd. De iPhone van Apple is ook een schitterend object. Daar kun je nu ook e-books op lezen. Maar je moet wel elke dag de batterijen opladen. En daar zal over een jaar ook weer een nieuw, geavanceerder model van verschijnen, maar dan zit je nog vast aan je verplichte 2-jarig abonnement…

Maar het electronisch lezen is niet te stuiten, zie bijvoorbeeld de berichten over de ontwikkeling in Japan. “Van de top-10 best verkochte boeken in Japan was dit jaar de helft geschreven op een mobieltje.” aldus dit bericht.

Gelukkig zijn er nu nog mensen die een verhaal onderbrengen in een mooi boekje, dat heel lang mee kan gaan. Die met zorg een papiersoort kiezen en een lettertype, iemand zoeken die bijpassende illustraties kan maken, en die overleggen met drukker en binder hoe het mooiste resultaat bereikt kan worden.

In dit geval gaat het om een klein, wonderlijk verhaal, ‘Uitgaand schrijven nr. 37’, geschreven door een jonge Rus, Lev Lunc (1901-1924). Het verhaal beslaat de periode van 3 tot en met 13 januari 1922.

‘Uitgaand schrijven nr. 37’ vertelt van een ambtenaar, kantoorchef bij de Dienst Politieke Voorlichting, die temidden van het bureaucratisch systeem, waarin handelingen van burgers nauwgezet worden vastgelegd op papier, het belangwekkende, zelfs kosmische idee krijgt om de burgerij zelf om te vormen tot papier. Als hij zijn denkbeelden daaromtrent in een nota heeft vastgelegd krijgt hij het idee om zichzelf door middel van hypnose en meditatie in papier te veranderen. Niet zomaar papier, maar in een concept voor een uitgaand schrijven…

levlunc1.jpg

Lev Lunc – Uitgaand schrijven nr. 37. Dagboek van een kantoorchef – 48 pagina’s (110 x 165 mm, in drie kleuren), geïllustreerd door Natalia Cincunegui. De vertaling is van Tineke Croese. Nard Besseling verzorgde een uitleiding over leven en werk van Lev Lunc.

Het buikbandje bevat de complete tekst van het verhaal in het Russisch. Een mooi boekje.



One Response to “Het onvervangbare genoegen van een mooi boekje…”

  1. De papieren man schreef:

    Zie ook dit bericht uit december 2008 op De papieren man, een bijzonder fraaie uitgave, ongetwijfeld:

    http://papierenman.blogspot.com/2008/12/absurdistische-papierparabel-van-lev.html

Leave a Response